ENTE KURIPPUKAL

പെയ്തൊഴിയുന്ന മഴയ്ക്കിന്ന് പരിഭവമുള്ളപോലെ തിടുക്കത്തിൽ തിരക്കിട്ട് പെയ്തുതീർക്കും  പോലെ അഴയിലെ നനഞ്ഞ കളസത്തിന് മഴയെക്കൊണ്ടു മുഷിഞ്ഞപോലെ പറമ്പിലെ ചേമ്പിലപോലും മഴത്തുള്ളിയെ അവഗണിക്കും പോലെ ഒഴിഞ്ഞ കോലായിലെ പൊളിഞ്ഞ ചാരുകസേരയിൽ അലസമായിരുന്നീമഴച്ചാറ്റൽ അടിച്ചുകേറുന്നതുകണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ മഴയ്ക്കുപോലും പരിഭവമുണ്ടെന്ന് ചറ പറ പെയ്യുന്ന മഴത്തുള്ളിമൊഴികളിൽ നിഗൂഢമായിന്നു വായിച്ചെടുത്തുഞാൻ പ്രളയം കണ്ടുമടുത്തതിലാവാം മഴയ്ക്കിപ്പോൾ പഴയ കാവ്യാവര്ണനകൾ കവിമനസുകളിൽ കുളിരുണർത്താതെ വെറും പഴിപറയാനുള്ള അധരവ്യായാമമായ്‌ മാറുന്നു പ്രിയ മഴയെ മാപ്പ് നീ പെയ്തു തകർത്തപ്പോൾ മനസ്സിൽ  മരവിപ്പ് കേറിപ്പോയ് നീ പഠിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ച പാഠങ്ങൾ പഠിക്കാത്ത പടുവിഡ്ഢികൾ ഞങ്ങൾ പണിതു കൂട്ടുന്ന തിരക്കിലാണ്  പണി ഇരന്നുമേടിക്കുവാൻ  മാനം മുട്ടെ ഉയരുന്ന ഫ്ലാറ്റുകൾ  കഴുത്തോളം മുങ്ങിയാലും  കയത്തിൽ മുങ്ങിയാലും  ദുര നശിക്കാത്ത കശ്മലന്മാർ  നീ പെയ്യുക ഇനിയും പെയ്തു തകർക്കുക  മടുത്തെങ്കിൽ പെയ്തൊഴിഞ്ഞു പോവുക  വരൾച്ചയിലെങ്കിലും  പഠിക്കട്ടെ വിഡ്ഢികൾ...